Pasy mocujące - ważny temat

Pasy mocujące podlegają mechanicznemu zużyciu. Jeśli chcesz mieć pewność, że Twój ładunek jest zawsze odpowiednio zabezpieczony, powinieneś upewnić się, że wymieniasz pasy mocujące, gdy osiągną one koniec okresu użytkowania.

Można rozpoznać, że pas mocujący jest gotowy do wyrzucenia po następujących cechach:

• Pęknięcia przędzy i przecięcia przekraczające 10% szerokości taśmy lub inne wątpliwe przecięcia.
• Uszkodzenia szwów, włókien lub nacięć
• odkształcenia spowodowane wysoką temperaturą
• uszkodzenie haka; odkształcenia, pęknięcia lub złamania części metalowych
• Odkształcenie zapadki
• Nadmierne zużycie lub uszkodzenia spowodowane przez agresywne substancje (chemikalia)
• Nieczytelna lub nieistniejąca już etykieta

Prawidłowe zabezpieczenie ładunku wymaga odpowiedzialności wszystkich zaangażowanych stron: właściciel pojazdu musi zapewnić odpowiedniego kierowcę, a także pojazd w odpowiednim stanie i z odpowiednim wyposażeniem. Jeśli nadawca lub załadowca ma wątpliwości co do przydatności pojazdu do zamierzonego transportu, jego obowiązkiem jest odmówić przyjęcia pojazdu.

Nawet najcięższe ładunki można bezpiecznie mocować za pomocą procedury "mocowania bezpośredniego". Mocowanie bezpośrednie może być wykonywane w różnych wariantach, w zależności od rodzaju ładunku. Niezbędne siły mocujące są generowane przez przesunięcie ładunku podczas jazdy. Obliczenia muszą opierać się na dopuszczalnej sile rozciągającej LC (zdolności mocowania) przy bezpośrednim rozciąganiu, ponieważ sprzęt mocujący bezpośrednio pochłania siły spowodowane ruchem pojazdu (przyspieszenie, opóźnienie i siły odśrodkowe).

W przypadku tej formy mocowania, sprzęt mocujący mocuje się między punktami mocowania na ciężarówce a punktami mocowania ładunku. W przeciwieństwie do mocowania za pomocą odciągów, w przypadku mocowania bezpośredniego pasy mogą być napinane tylko ręcznie (maksymalnie 10% LC), aby dopuszczalna siła rozciągająca (LC) nie została już zmniejszona przez duże siły napinające.

Do mocowania ukośnego zawsze potrzeba co najmniej ośmiu odciągów. Odciągi te są napinane od ładunku do obszaru załadunku w taki sposób, że są one pod kątem prostym (β = 90°) do wszystkich czterech krawędzi obszaru załadunku.

Odciąg ukośny można wykonać na różne sposoby. Zawsze wymagane są cztery urządzenia mocujące.

Informacje na temat kąta mocowania: Wymagana dopuszczalna siła rozciągająca sprzętu mocującego zależy od kątów mocowania α i β dla mocowania bezpośredniego. Kąt mocowania α to kąt pionowy między powierzchnią ładunkową a odciągiem. Powinien on mieścić się w zakresie od 20 do 65°. Kąt poziomy β to kąt między kierunkiem wzdłużnym pojazdu a sprzętem mocującym, który powinien mieścić się w zakresie od 6 do 55°. Najlepsze wartości sił mocujących oblicza się, określając dwa kąty α i β za pomocą kątomierza. Często pokazuje to, że można użyć sprzętu mocującego o mniejszych wymiarach lub zabezpieczyć ładunki o większej masie przy użyciu tego samego sprzętu mocującego.

Najczęściej stosowanym rodzajem mocowania ładunku jest mocowanie odciągami. W tym przypadku ładunek jest przepychany przez sprzęt mocujący na powierzchnię ładunkową, co zwiększa "mikro-zamocowanie", a tym samym tarcie. Siła tarcia utrzymuje ładunek mocno na powierzchni ładunkowej. Podczas mocowania w dół, sprzęt mocujący przechodzi nad górną częścią ładunku podczas napinania, zaczepia go na powierzchni ładunkowej po obu stronach ładunku - jeśli to możliwe w punktach mocowania - i napina go za pomocą elementu napinającego (np. grzechotki). Termin "siła wstępnego napinania" odnosi się do siły, jaką sprzęt mocujący wywiera na ładunek. Jest ona przykładana wyłącznie przez element napinający odciągu.

Kąt mocowania: Oprócz siły napięcia wstępnego grzechotki, kąt mocowania α jest również decydujący dla siły napięcia wstępnego odciągu. Kąt mocowania mierzy się pionowo między obszarem załadunku a sprzętem mocującym. Kąt mocowania ma duży wpływ na efektywną siłę napięcia wstępnego stosowanego odciągu. Im mniejszy kąt mocowania α, tym mniejsza efektywna siła napięcia wstępnego. Optymalną siłę napięcia wstępnego odciągów uzyskuje się przy kącie mocowania α wynoszącym 90°. Podczas mocowania w dół należy unikać kąta mocowania mniejszego niż 30°.

Odciąg czołowy jest stosowany jako "substytut ściany końcowej", jeśli ładunek nie może być obciążony ścianą końcową ze względu na rozkład obciążenia. W związku z tym jest to mocowanie ładunku w formie bezpośredniego odciągu. Jednak w przypadku tego rodzaju mocowania ładunku, które jest nadal stosunkowo nieznane w ruchu drogowym, należy upewnić się, że odciąg jest zawsze utrzymywany w pozycji przez część ładunkową podczas transportu i że jest trwale przymocowany do pojazdu.

Odciąg czołowy można utworzyć zgodnie z następującymi zasadami:

1. Umieść okrągły pas wokół przedniej krawędzi ładunku w kierunku jazdy. Do tego okrągłego zawiesia należy zaczepić po jednym odciągu z każdej strony ładunku i podłączyć go do pojazdu w punkcie mocowania na powierzchni ładunkowej (rysunek 1).
2. Umieść mocowanie krawędziowe na lewej i prawej przedniej górnej krawędzi ładunku w kierunku jazdy. To mocowanie krawędziowe służy jako uchwyt dla sprzętu mocującego, który należy teraz poprowadzić od punktu mocowania po lewej stronie ładunku, trzymanego przez mocowanie krawędziowe, do punktu mocowania po prawej stronie ładunku i podłączyć w ten sposób do pojazdu (rysunek 2).
3. Alternatywnie można również użyć palety stojącej na krawędzi (rysunek 3). Materiał mocujący działa wówczas jak taśma.